روايه كاملة للكاتبة آيه طارق (وقعت في مجنونه) الفصل الحادي عشر الى الفصل العشرون 

الزقك فى الشباك اللى جانبك 
كملوا الطريق فى نقار ما بينهم وبين بعض لحد ما وصلوا وكلهم نزلوا و طلعوا فوق لقوا هناء وفتحية قاعدين فى البلكونة 
هاجر  توحاااااااااااااه 
فتحية  عايزة ايه 
هاجر  جعانة 
فتحية  أيوة اعملك ايه يعنى 
هاجر  جعاااانة اعمليلى أكل 
فتحية  شوفى امشى على طول اخر الطرقة يمين هتلاقى المطبخ فى وشك 
هاجر  ما أنا عارفه مكان المطبخ 
فتحية  اومال عاوزة ايه 
هاجر  عاوزة اكل يا ماما 
فتحية  امشى يا بت من وشى 
هاجر  لا إله إلا الله هوا ايه البيت اللى محدش طايقنى فيه ده
انا داخلة لسيد وسندس هما اللى هيحتونى 
لمياء  سكة السلامة يا حبيبتى متنسيش تقفلى باب الاوضة وراكى لفأر يخرج كده و لا كده
نهاد بتشد الكرسى وتقعد  ليكى الجنة يا طنط والله 
خرجتلهم بعد شوية كان حسين طلع و قاعد لبعيد شوية راختله هاجر وقعدت هاجر  عمى و عمى الناس كلها 
حسين  خشى فى الموضوع 
هاجر  بيعجبنى فيك يا حاج انك فاهمنى 
قعدت هاجر عالكنبة جنبه وبدأت تفكر ايديها  انا هرجع الشغل بكره 
فضل حسين ساكت مداش اى ردة فعل 
هاجر كملت  انا أهملت فيه اوى فبقول كفاية قاعدة فى البيت كده وانزل و لازم اركز على مستقبلى ومضيعوش واللى عدى خلاص محدش يقدر يغير فيه حاجة 
حضنته و هى ما زالت بتكمل كلامها  كفاية عندى وجودكم جنبى ده بالدنيا كلها انت وماما وأحمد ولمياء والكتاكيت الصغننين ونهاد و ط طنط هناء 
طبطب حسين على كتفها  كده اقدر اقولك انزلى وقلبى مطمن
شوفى يا بنتى عشان تعيش فى الدنيا دى لازم تعرفى إن العيشة مش كلها ضحك وسعادة وفرح ولا كلها حزن وتعاسة لا 
الحياة بتبقى شوية حزن وشوية فرح و تلاقيها بتاخد منك عشان تديكى 
و الحياة عاوزة اللى يفهمها عشان يقدر يعيش فيها ف يا نسلك أمورنا ونتعايش ونحمد ربنا على كل اللى بيرزقنا بيه يا نقعد و نحط ايدينا على خدنا والدنيا تشقلبنا على كل جنب شوية و نفضل نعترض 
والحقيقة اللى ظهرت دى كانت صدمة للكل لان رغم إننا كنا عارفينها اتضح إن كان فى حاجات أكبر منعرفهاش 
انا عارف ان الموضوع كان كبير عليكى فجأة يطلع ليكى اخت و أم و أب اللى ضحى بنفسه عشان يحمي عيلته من الخطړ
انا عارف انها صعبة بس احنا مش هنوقف حياتنا عشان ماضى عدى 
انا سيبتك الفترة اللى فاتت دى كلها تراجعى نفسك و محبتش أضغط عليكى فى اى حاجة لأنى عاوزك لما تاخدى قرار يكون من جواكى و تبقى متأكدة منه 
و قرار رجوعك للشغل انا مش معترض عليه عشان عارف بتحبى شغلك قد ايه بس خلى فى بالك تقصير فيه تانى وقعاد منه انا ساعتها اللى همنعك بجد منه 
هاجر  انت احلى بابا فى الدنيا 
طبطب حسين على كتفها وباس راسها  ربنا يبارك فيكى انتى واخوكى ويهديكم 
أحمد  أيوة كتر من الدعا يا حاج 
اتاخدى عندك شوية عاوز احضنه انا كمان هوا أبوكى لوحدك 
هاجر  ما المكان وسع حبكت اللى انا قاعدة فيه 
أحمد  أيوة و وسعى بقه
هاجر  متقعد الناحية التانية ألاه 
أحمد  وانا عاوز اقعد مكانك هنا 
حسين  سيبتوا ايه للعيال الصغيرة بعمايلكم دى 
هاجر  ما هوا اللى عاوز يقومنى 
أحمد  المفروض تقومى لاخوكى الكبير 
هاجر  مكنش شهر بينا يعنى 
أحمد  الشهر ده يفرق كتير اوى 
حسين  بااااس اسكتوا انتو الاتنين 
قام وقف وعدى من بينهم  وسعولى خلونى انزل بدل الصداع ده 
هاجر  عاجبك كده يعنى ارتحت 
أحمد  انتى اللى مرضتيش تقومى 
هاجر  ما كان عندك الناحية التانية فاضية اقعد فيها ولا هيا غلاسة 
أحمد  أيوة غلاسة 
هاجر 
قاطعهم مازن  خلاص بقى يا عمتو انتى وبابا مكنش مكان يعنى هتقعدوا فيه اعقلوا بقه 
أحمد  انت بتقول لابوك اعقل 
مازن  ما بصراحة يا بابا انا صدعت انتو قاعدين تتخانقوا من ساعتها على حاجة تافهه 
هاجر  ربى ابنك المش محترم ده 
أحمد  واللى علمه مين يا اختى الرد والكلام أمى 
هاجر  اغلط بقه وانا اصلا مستنياك تغلط 
مازن و هو بيشوح بايده فى الهوا  انا نازل لجده واتخانقوا براحتكم 
هاجر  ابنك بيشوحلك بايده 
أحمد  اه أخدت بالى 
هاجر  وبيقولك اتخانقوا براحتكم انا نازل 
أحمد  أيوة سمعته 
هاجر  هوا مين فيكم ابو التانى 
أحمد  ما خلاص يا هاجر بقه 
هاجر  بقولك ايه يا حوكش 
أحمد  اممم 
هاجر  هوا انت وزين كنتوا بتتخانقوا ليه 
أحمد بابتسامة  عاوزة تعرفى ! 
هاجر  ياريت والله 
أحمد  يا سلام بس كده 
وطلع يجرى وراها وهيا بتجرى قدامه 
نور وهاجر الصغننة جروا ع البلكونة ينادوهم ودخلوا يشوفهم 
قعدوا يضحكوا و أحمد سابهم ونزل لحسين تحت
شوية و رن تليفون نهاد لقته زين قامت ترد عليه 
نهاد  أيوة يا زين 
زين مش يلا ولا ايه انا عندى شغل 
نهاد  هيا الساعة كام 
بصت فى ايديها  يا خبر ده الساعة داخلة على احنا قعدنا كتير و مأخدتش بالى من الوقت 
زين  طيب يلا انا مستنيكم تحت مطولوش 
نهاد  حاضر هننزل علطول اهو 
رجعت نهاد جنب هناء  يلا يا ماما لزين واقف تحت والساعة بقت 12
هناء  الوقت أخدنا وزين عنده شغل الصبح
فتحية  فى حاجة ولا ايه يا هناء 
هناء  لا يا حبيبتى ولا اى حاجة ده زين تحت و مستنينا 
فتحية  طيب و سايبينه واقف تحت ليه خلوه يطلع مع حسين وأحمد 
هناء  مرة تانية يا حبيبتى إن شاء الله لأنه راجع شغله بكره وبيقوم بدرى واحنا اتأخرنا اوى 
لمياء  يعنى احنا شايلنكم على راسنا يا طنط ده انتو منورنا 
هناء  تسلمى يا غالية 
يلا نستأذن احنا سلام عليكم
فتحية  مع السلامة يا هناء 
جات فتحية تنزل معاهم 
هاجر  خليكى يا ماما 
لفت هناء بصت على هاجر وعيونها مدمعة لما سمعت كلمة ماما فكرت أنها بتناديلها لكن هاجر كملت كلامها و هى باصة لفتحية اللى حست بهناء انا كده كده نازلة لعمو شوقى عايزة حاجة من تحت اجيبها 
فتحية  لا يا حبيبتى 
نزلت هاجر معاهم وركبت هناء وبنتها مع زين 
كان زين قاعد فى العربية مستنيهم لقاهم خارجين من الشارع و هى وراهم عماله تشد فى الادناء ترفعه لانه طويل ضحك على ملامح وشها اللى اتغيرت من الضيق بابتسامة اول ما ضبطته كان مركز معاها لحد ما رفعت وشها وعينها جات فى عينه فابتسملها قامت منزله وشها تانى ومشت جنب نهاد 
لفت نهاد تسلم عليها لقت وشها احمر
نهاد  مالك احمريتى كده ليه
هاجر  م مفيش عشان بس نزلت فى الهوا والحو فوق كان حر شوية 
بصت نهاد والعربية لقت زين بيبصلهم و وشه مرسوم عليه الابتسامة فضحكت 
نهاد و هى بتحضنها  ممكن برده يلا مش عاوزة اى حاجة يا هجور
هاجر  تسلميلى عاوزة سلامتك يا حبيبتى أما تروحى طمنينى انكم وصلتم 
نهاد  حاضر 
نزلت هاجر شوية سلمت على نور  مع السلامة يا كتكوت يا صغنن 
نور  مع السلامة يا خالتو 
هاجر  يا روح خالتو انت 
أخدت نهاد نور وراحت عالعربية فضل هاجر وهناء واقفين وكان شايفهم زين وحسين وأحمد اللى قاعدين عند المحل 
هاجر  مع السلامة ي
هناء بدموع  قوليها يا هاجر نفسى اسمعها منك
هاجر اتوترت بس قالتها لما شافت عيونها بدأت تدمع  مع السلامة يا ماما 
حضنتها هناء وشدت عليها وهى بتبكى من غير صوت 
بادلتها هاكر الحضن وهى حاسة براحة 
بايت هناء راسها  مع السلامة يا نور عينى مش عايزة حاجة منى 
هاجر بكسوف  لا توصلوا بالسلامة باذن الله
هناء  سلام