روايه جميله للكاتبة نعمة احمد مكتملة لجميع فصول...( في قلبي زعيم الماڤيا )

عارفاه
_تلزيق ايه يابنتى انتى مجنونه منا لو كنت عايز اعمل
فيكى حاجه كنت عملت من بدرى
أيوه صح
_خلينى اشوفها بقا
حط ايده على رجلى وضغط عليها
آااااااه ايه يا عم أنت بتوجع
_شكلها اتكسرت
اهى كملت
سندنى وطلعنا بره وقعدت عالارض
بقولك ايه
_خير
انا شوفت حته حديده طويله كده جرب افتح بيها الباب

_طيب
راح جاب الحديده وډخلها من فتحه الباب وقعد يشد
سمى الله
_حاضر
قعد يشد فالباب مره واتنين وتلاته لحد ما اخيرا اتفتح
هييييييه أخيرا اي ده الرؤيه مالها هباب كده ليه
_ضباب يحبيبتى عشان الدنيا كانت بتمطر طبيعى يعنى
طب هنعمل ايه
_إيه عاوزه تخرجى ف حته مقطوعه والدنيا ضباب والجو شكله هيمطر تانى!!!!
مش مستعده اقعد هنا يوم كمان
_يعنى!!!
يعنى هنمشى ونتوكل على الله
_انتر عارفه ان احنا عشان نطلع عالطريق بس محتاج ساعه الا ربع
ومالو
_هتمشي وانتى رجلك مكسوره
عادى
_انتى مجنونه
المهم مستناش هنا اكتر من كده انا معرفش زمان ماما
وبابا عاملين ايه دلوقتى
_طيب
سندت على أيده وحاولت اضغط على رجلى جامد
انشفى بقا كده عشان لسه قدامنا مشوار
_انا تمام متقلقش
طلعنا بره وكان الجو هوا جدآ والرؤية شبه معدومه
_لسه زى مانتى عند مبدأك مستعده تورطى نفسك عشان
متشوفيش الغلط بيحصل قدامك
بتفكير مش عارفه بص هوا جزء من مبدأى موجود
_والجزء التانى
تلاشى خلاص
سكتنا شويه
بتعب مش قادره خلاص
بصلى مال وشك أصفر كده ليه
فجأه وقعت عالارض وقعدت اعيط
بعياط مش قادره رجلى وجعانى خالص مش هقدر أكمل
بصلى بحزن معلش والله انتى قدها يعنى اللى استحملت ده كله مش هتستحمل آخر حاجه
عيطت ....
_طب تعالى يلا
انت هتعمل ايه
_هشيلك
لالا خلاص انا هقوم
_تعالى بس عشان انتى مش قادره تمشي
لا انا قادره امشي عادى
سندت عليه وقومت
قعد يضحك
بصتله انت بتضحك على ايه
_عليكى
شايفنى اراجوز قدامك
_عشان مشوفتيش منظرك اول ما قولتلك هشيلك
انت فاكر يعنى هسمحلك
_انا كنت عارف انك هتعملى كده عشان كده قولتلك كده
نينينينيني
عدى نص ساعه والۏجع بيزداد اكتر
طيب ممكن نقعد هنا بس عشر دقايق عشان بجد مش قادره
_تعالى طيب
قعدنا على كرسي كان على جنب
ده اسوء يوم عدى عليا فحياتى
_وانا كمان
كان نفسي نتقابل فظروف أحسن من كده
_كان ايه اللى هيحصل
مش عارفه بس يعنى ...
_يعنى اى
بص اعتبرنى متكلمتش
_بس أنتى اتكلمتى
ده انت رخم
السماء عملت صوت بتعلن عن نزول المطر
_الدنيا هتمطر يلا بقى
سندت عليه وقومت وبعدين لقيته بيقلع الچاكيت وحطه على راسه
وانا قولت هتكون چنتل وتدهونى جتك البلا
_ضحك م انا قولتلك بطلى روايات
من عينى هبطل
شدنى من ايدى ولزقت فيه
_عشان المطره متجيش عليكى
بإحراج احم ماشي
فضلنا ماشيين لحد ما طلعنا عالشارع
_اقعدى هنا لحد ما اوقف اى عربيه معديه
لالا هقف معاك
_طيب تعالى
فضلنا واقفين اكتر من ساعه الا ربع ومفيش ولا عربيه عدت
م انا قولتلك مفيش عرببات هتعدى فالوضع ده
_طب يلا نمشي لقدام
مشينا حبه لقدام
وانا ماشيه كنت هقع آاااه
_انتى كويسه
لا مش قادره اتحرك
_طيب اقعدى عندك فالحته دى وانا هبص لقدام كده وأجى
مسكت ايده پخوف متسبنيش
_حط ايده على ايدى متخفيش فين ملك القويه اللى اعرفها
كنت فاكره نفسى قويه بس.. طلعت غلطانه
_لا انتى قويه وأقوى حد أنا شوفته اللى تمر بكل المواقف دى وتفضل صامده تبقى قويه وبعدين مش انتى واثقه فربنا
اه
_خلاص بقا اومال ايه
طيب متتأخرش
_ماشي
قام وراح لقدام وانا كنت أضعف ما يكون وكنت بحاول اطمن نفسي
after 15 minutes
لقيته جاى من بعيد وبيشاورلى تعاالى بسرعه تعالى
يتبع
فقلبي زعيم ماڤيا
فيه سؤال اتسألته كتير وهجاوب عليه
ليه مش بحط مواصفات للبطل او البطله وده اكتر سؤال اتسألته 
ببساطه لان الشكل ميهمنيش فشئ انا لما بقرأ روايه مش بركز عالشكل على قد ما بهتم بالأحداث وبلاحظ دايما فكل الروايات اللى بقرأها بيطلعو البطل والبطله وصفهم اوڤر أوى أوى انا بكتب الروايه ومع الأحداث تلقائي كل واحد بيتخيل الشكل وده بالنسبالى احسن
ليه مش بحط غلاف للروايه
عشان بنسي والله او بكسل ايهما اقرب
ليه مش بطول الروايه 
عشان بزهق بسرعه 
استعدو للحلقه الأخيرة بقا
لقيته جاى من بعيد وبيشاورلى تعالى بسرعه
حاولت اقوم أمشي لكن وقعت على عالأرض واغمى عليا بشكل جزئي
جرى عليا ملك ملك فوقى
بعد فتره من الوقت معرفش قد إيه بالظبط
فتحت عينى ببطء أنا ف فين
لقيت نفسي نايمه على سرير و فيه ست غريبه قاعده جمبى
_أ انتى مين
قومت قعدت وفين الياس
اتكلمت متخفيش يا حبيبتى
لقيت الياس داخل
هوا إيه اللى بيحصل
قرب عليا مټخافيش بعد ما انا رجعتلك كان اغمى عليكى ولقيت البيت ده خبطت عليه